słuszny I
zgodny z prawdą
Uczuł słuszną zbrodni karę (VIII). [Telinmena] Chociaż ku niemu takim słusznym gniewem pała, Przelękła się; w istocie dobre serce miała (VIII).
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Myślenie ↔ Sądzenie ↔ Prawda, fałsz